Magelhaenpinguïns in Patagonië, Argentinië, vallen steeds vaker ten prooi aan poema’s – een verrassende ontwikkeling die wordt aangedreven door de veranderende roofdier-prooidynamiek. Historisch gezien werden pinguïns bedreigd door mariene roofdieren zoals zeehonden en orka’s, maar de predatie op het land was minimaal. Uit een nieuwe studie gepubliceerd in het tijdschrift Proceedings of the Royal Society B blijkt echter dat poema’s, ooit verdreven door menselijke activiteit, nu actief op pinguïns jagen.
De terugkeer van de Puma- en Penguin-uitbreiding
Gedurende een groot deel van de 20e eeuw werden door de uitgebreide schapenhouderij in Patagonië poema’s uit de regio geëlimineerd. Door deze afwezigheid konden Magelhaenpinguïns, die voorheen beperkt waren tot eilanden voor de kust, in grote aantallen de Argentijnse kust koloniseren. Toen instandhoudingsinspanningen met succes poema’s opnieuw introduceerden, kwamen ze deze geconcentreerde pinguïnpopulatie tegen, wat leidde tot nieuw roofzuchtig gedrag.
Waarom dit belangrijk is: Predator-flexibiliteit
Natuurecoloog Jake Goheen, niet betrokken bij het onderzoek, beschrijft dit als “een buitengewoon voorbeeld van hoe flexibel grote carnivoren kunnen zijn.” Poema’s richten zich doorgaans op grotere grazende zoogdieren, maar door hun aanpassingsvermogen hebben ze pinguïns in hun dieet kunnen opnemen. Dit benadrukt hoe ecosystemen reageren op verschuivingen in de aanwezigheid van roofdieren – soms op onverwachte manieren.
Het feit dat grote roofdieren zich nu voeden met kleinere prooien laat zien dat dieren zich zullen aanpassen om te overleven. Dit suggereert ook dat naarmate mensen landschappen blijven hervormen, we mogelijk andere verrassende aanpassingen in de voedselketen zullen zien.
De toekomst van relaties tussen roofdieren en prooien
De toename van de predatie van poema’s op pinguïns is een direct gevolg van menselijk ingrijpen en ecologisch herstel. Dit laat zien hoe zelfs succesvolle natuurbehoudsinspanningen onvoorziene uitdagingen met zich mee kunnen brengen. Het begrijpen van deze dynamiek is cruciaal voor het beheer van zowel roofdier- als prooipopulaties in een snel veranderende wereld.
Deze situatie onderstreept de complexe wisselwerking tussen menselijk handelen, het herstel van soorten en de onverwachte gevolgen die kunnen optreden wanneer ecosystemen worden verstoord en vervolgens weer in elkaar worden gezet.
