Eksperyment przeprowadzony przez nastoletniego muzyka wykazał, że słuchanie dudnień różnicowych podczas nauki może być skuteczniejsze niż muzyka w tle, na przykład ścieżka dźwiękowa z popularnych gier wideo.
14-letni Toby Lam, przyszły chemik i pianista, zainteresował się wpływem dźwięku na koncentrację, gdy dowiedział się, że w ostatnich dziesięcioleciach zakres uwagi maleje. Zastanawiał się, czy muzyka może pomóc w walce z tym trendem. Do swojego eksperymentu Toby zrekrutował 65 uczestników do badania internetowego, podczas którego wykonali proste zadanie wizualne wymagające szybkiej reakcji.
Jedna trzecia uczestników pracowała w ciszy, kolejna trzecia słuchała kultowej melodii Tetris przez połowę zadania, a ostatnia grupa doświadczyła dudnień różnicowych – nieco innych tonów odtwarzanych w każdym uchu, które tworzą wrażenie pulsującego rytmu.
Wyniki pokazały, że uczestnicy, którzy słuchali dudnień różnicowych, osiągnęli lepsze wyniki niż pozostałe grupy zarówno pod względem czasu reakcji, jak i dokładności wykonania zadania. Co ciekawe, najgorsze wyniki uzyskali uczestnicy, którym zaprezentowano motyw z gry Tetris. Toby uważa, że te odkrycia mogą dostarczyć cennych informacji studentom poszukującym lepszych sposobów skupienia się podczas nauki.
Choć wyniki są godne uwagi, Toby przyznaje, że nie są one statystycznie istotne. Oznacza to, że nadal istnieje możliwość, że zaobserwowane trendy były po prostu wynikiem przypadkowych wahań. Mimo to uważa to za zachęcający punkt wyjścia do dalszych badań nad wpływem dźwięku na uwagę.
Toby przewiduje przyszłe badania z dłuższym czasem ekspozycji na muzykę i sugeruje zbadanie możliwych powiązań między treningiem muzycznym a poziomem koncentracji, ponieważ jego wstępne dane wskazywały na przewagę uczestników ze zdolnościami muzycznymi.
Dla młodych badaczy dopiero rozpoczynających swoją podróż Toby podkreśla znaczenie zasobów internetowych, takich jak Google, w formułowaniu pomysłów badawczych. Podkreśla także znaczenie wytrwałości, przypominając przyszłym naukowcom, że porażki są integralną częścią procesu uczenia się. „Porażka nie jest problemem” – mówi; „To część procesu eksperymentalnego”.
