Z roku na rok powodzie stają się coraz bardziej niszczycielskie, zagrażając miastom na całym świecie. Ale co by było, gdybyśmy mogli zamienić nasze wrażliwe miasta w wydajne gąbki, które mogą wchłonąć nadmiar wody? Architekt Kongjian Yu przedstawił tę rewolucyjną koncepcję, która odbiła się szerokim echem wśród społeczności zachodniej, choć przez długi czas nie była doceniana w Chinach.
Od pomysłu do praktyki
Koncepcja „miasta gąbki” narodziła się jako odpowiedź na rosnące wyzwania zrównoważonego rozwoju miast. Architekt Kongjian Yu jako pierwszy zaproponował ten model, ale przez długi czas nie znalazł odpowiedzi ze strony chińskich władz. Jednak w 2012 roku, kiedy Pekin nawiedziła niszczycielska powódź, pomysł ten w końcu miał szansę zostać zrealizowany.
Dziś miasta-gąbki zrewolucjonizowały chińską architekturę krajobrazu i stały się źródłem inspiracji dla architektów na całym świecie. Te innowacyjne rozwiązania zmieniają sposób, w jaki wchodzimy w interakcję z naturą w środowiskach miejskich.
Jak działają miasta gąbki
Zasada jest prosta, ale skuteczna: „miasta gąbczaste” pochłaniają i zatrzymują wodę deszczową, zapobiegając przedostawaniu się jej do kanalizacji. Umożliwia to:
- Zmniejsz ryzyko powodzi
- Oszczędzaj wilgoć do wykorzystania w ekosystemach miejskich
- Twórz tereny zielone, które będą zarówno ozdobą miasta, jak i pełnią użyteczną funkcję
W takich miastach stosuje się specjalny system odwadniający imitujący funkcjonowanie naturalnych ekosystemów. Woda jest powoli wchłaniana do gleby, a nie po prostu odprowadzana do kanalizacji.
Międzynarodowa odpowiedź
Koncepcja „miasta gąbki” znalazła uznanie nie tylko w Chinach. Co ciekawe, to właśnie zachodni architekci, zapoznawszy się z chińskimi doświadczeniami, zaczęli stosować podobne rozwiązania w swoich projektach na całym świecie.
Badania pokazują, że miasta takie skutecznie radzą sobie ze skutkami zmian klimatycznych. Zamiast po prostu powstrzymywać powodzie, te innowacyjne rozwiązania próbują rozwiązać problem u jego źródła, przywracając naturalne procesy do środowiska miejskiego.
Podsumowując, można powiedzieć, że „miasta gąbki” to nie tylko innowacja architektoniczna, ale nowe podejście do interakcji człowieka z przyrodą w kontekście urbanizacji. To pokazuje, że zrównoważony rozwój i wygodne życie w mieście nie są kategoriami wykluczającymi się
