Niedostateczna reprezentacja kobiet w kardiochirurgii – dziedzinie, w której stanowią one mniej niż 10% praktykujących lekarzy w Stanach Zjednoczonych – była głównym tematem drugiego dorocznego spotkania Kobiet w chirurgii klatki piersiowej. Dyskusje uwydatniły wyjątkowe wyzwania, przed którymi stoją kobiety-chirurdzy, od internalizacji zwątpienia („syndrom oszusta”) po poruszanie się w środowisku historycznie zdominowanym przez mężczyzn, które często wymaga asertywnych, a nawet wyzywających strategii rozwoju kariery.
Trwałość syndromu oszusta
Podczas spotkania omówiono powszechne poczucie nieadekwatności, którego doświadcza wiele kobiet pracujących w pozycjach chirurgicznych obciążonych dużym stresem. Zapytana o to, jak postępować w przypadku powikłań, dr Alexandra Harazi, kardiochirurg z San Diego, bez ogródek oceniła: wszystkim chirurgom zdarzają się niepowodzenia. Kluczem jest, jej zdaniem, skupienie się na pozytywnych skutkach, a nie na nieuniknionym ryzyku. To pragmatyczne podejście jest szczególnie ważne w przypadku kobiet, które popełniają błędy i mogą spotkać się z ostrzejszą krytyką.
Pokonywanie męskiego środowiska
Doktor Kharazi podzieliła się historiami ilustrującymi subtelne, ale potężne bariery, jakie napotykają kobiety w kardiologii i chirurgii klatki piersiowej. Pewien kolega z pracy otwarcie odradzał jej uzyskanie uprawnień do operacji w jego szpitalu, radząc jej, aby „nie chodziła tam, gdzie nie jest zaproszona”. Jej odpowiedź? Całkowicie zignoruj takie rady. Jak to ujęła: „Całe moje życie polegało zasadniczo na chodzeniu tam, gdzie mnie nie zaproszono” i to nieustanne promowanie własnej tożsamości miało kluczowe znaczenie dla jej sukcesu.
Szerszy kontekst: dlaczego to ma znaczenie
Niedobór kobiet na tej specjalności jest przypadkowy: jest odzwierciedleniem problemów systemowych. Chociaż kobiety stanowią obecnie prawie 40% wszystkich lekarzy, ich reprezentacja w chirurgii pozostaje w tyle i wynosi około 30%. Jednakże kardiochirurgia pozostaje skrajnym wyjątkiem i praktykuje ją mniej niż 10% kobiet. Ta nierównowaga wpływa na jakość opieki nad pacjentem, różnorodność badań i ogólny rozwój branży. Podczas spotkania podkreślono, że przezwyciężenie takiej nierówności wymaga nie tylko osobistej odporności, ale także chęci niszczenia ustalonych norm.
Doświadczenia przedstawione podczas tej konferencji pokazują, że kobiety wykonujące operacje kardiochirurgiczne często muszą kwestionować oczekiwania i potwierdzać swoją obecność w przestrzeniach, w których w przeszłości były niemile widziane, aby zapewnić sobie równe szanse.
